روز چهارشنبه ۲۷ آذر ماه، مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطعنامه‌ای، تدوام نقض گسترده حقوق بشر توسط حکومت جمهوری اسلامی را محکوم کرد. این قطعنامه که اواخر آبان‌ماه سال جاری در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل با ۸۴ رای موافق در مقابل ۳۰ رای مخالف و ۶۶ رای ممتنع به تصویب رسیده بود، به استناد گزارش‌های جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر در ایران تهیه شده است. در متن قطعنامه ضمن تاکید بر پایان دادن به برخوردهای انتقامجویانه با فعالان حقوق بشر، اجرای حکم اعدام برای کودکان، شکنجه سیستماتیک، فشار بر اقلیت‌های قومی و مذهبی، بازداشت افراد دوتابعیتی و شهروندان خارجی، اعمال خشونت علیه تظاهرکنندگان و بسیاری از موارد دیگر را از مصادیق نقض حقوق بشر در ایران شمرده است. 
این قطعنامه، با استناد به گزارش‌های جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق‌بشر در ایران تهیه شده است.
بر ما فعالان ی و فعالان حقوق بشری است که خواستار افشاگری بیشتر در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران و فشار جهانی بر رژیم فاشیستی مذهبی شویم.
UN Human Rights Resolution condemning human rights abuses in Iran
On Wednesday, December , the UN General Assembly adopted a resolution condemning the continuing violations of human rights by the Islamic Republic. The resolution, which was adopted by the UN General Assembly's third committee in late November this year, with 84 votes in favour and 30 abstentions, was based on reports by Javid Rahman, the UN special rapporteur on human rights in Iran.
The resolution emphasizes the end of retaliatory clashes with human rights activists, the execution of children, the systematic torture, pressure on ethnic and religious minorities, the detention of dual nationals and foreign nationals, the use of violence against demonstrators and many more.
There have been instances of human rights abuses in Iran.The resolution is based on reports by Javid Rahman, the UN Special Rapporteur on Human Rights in Iran.
It is up to us political activists and human rights activists to demand more disclosure about the human rights situation in Iran and global pressure on the religious fascist regime.
تعدادی از دراویش زندانی که پیشتر در اعتراض به محدودیت ها و فشارهای اعمال شده بر نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی دست به اعتصاب غذا زده بودند، کماکان در اعتصاب به سر می برند. این زندانیان در پی تداوم اعتصاب بعضا به خونریزی معده، پایین آمدن سطح هوشیاری و عدم توانایی برای راه رفتن دچار شده‌اند. 
با گذشت ۴۱ روز از اعتصاب غذای ده ها تن از دراویش گنابادی، جمعی از آنان همچنان در اعتصاب غذا به سر می‌برند.
بیهوشی، اختلال در تکلم، سطح پایین هوشیاری، خونریزی معده و عدم توانایی برای راه رفتن از مشکلاتی است که این شهروندان در اعتصاب از آنان رنج می‌برند.
همچنین تعدادی از دراویش محبوس در زندان تهران بزرگ که پیشتر به زندان قزلحصار کرج منتقل شده بود، روز پنج‌شنبه ۲۱ آذرماه تحت تدابیر شدید امنیتی به یک سالن بسته در این زندان منتقل شده‌اند.
A number of imprisoned dervishes are still on hunger strike.
Recently, some Gonabadi dervishes had gone on strike standing against the restriction eradicated on Norali Tabandeh, spritual leader or Qutb of Gonabadi order.
Some of those recently have gone on hunger strike, yet to keep on striking among which a few are suffering from gastric difficulties like bleeding, low level of consciousness, and inability to walk.
After 41 days of hunger strike, yet dozen of dervishes still keep on.
Anesthesia, speech disorders, low levels of consciousness, gastric bleeding and the inability to walk are the difficulties that these iranian citizens are wrestling with during days of hunger strike.
Also, a number of Dervishes, detained in the Greater Tehran Prison, formerly transferred to Ghezel Hesar prison in Karaj, were transferred to a closed room on Thursday, December 12th, under strict security measures.
| |||
بزرگترین خورشیدگرفتگی تاریخ عدالت
سه قرن و یک دهه زندانی به جرم دگراندیشی
70 سال برای 7 عضو جامعه بهایی
69 سال برای 10 درویش گنابادی
55 سال برای 3 منتقد حجاب اجباری
49 سال برای 2 وکیل آزاده
37 سال برای 4 معلم
30 سال برای 4 فعال هنری
دست کم صد تن ار مردم بیگناه، در جریان اعتراضات روزهای اخیر کشته شدند . شرم بر رژیم اسلامی.
ایرانی میمیرد ذلت نمی‌پذیرد
مرگ بر دیکتاتور . مرگ بر ای// شعار مردم روز۲۶ آبان ۹۸
#اعتراضات_سراسری
#iranprotests
At least 100 people have been killed in Iran since protests against Islamic regime three days ago. shame on Islamic regime
رسول هویدا، پیراپزشک و از دروایش گنابادی که در جریان انتقال یکی از دارویش حادثه گلستان هفتم به بیمارستان بازداشت و به زندان منتقل شده و ماههاست که در زندان و بٱزجویی و شکنجه و وضعیت نگران کننده به سر می برد، در فایلی صوتی که از زندان بیرون داده، از وضعیت نامناسب بهداشتی و درمانی این زندان می‌گوید. 
آقای هویدا در بخشی از این فایل صوتی می‌گوید که هنگام ورود به زندان با توجه به شرایط دراویش که زخمی و مصدوم بودند، اولین موردی که نظر او را جلب کرده، شرایط "بسیار بد امکانات پزشکی" بوده است.
آقای هویدا در دادگاه انقلاب به هفت سال حبس، ۲ سال تبعید به روستای زهک استان سیستان و بلوچستان و تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است.
این درویش گنابادی که دوران محکومیتش را در زندان فشافویه (زندان تهران بزرگ) می گذراند، در مورد این زندان می‌گوید: "اینجا ۴ زندان کوچک با بیش از ۱۵ هزار زندانی دارد. امکانات پزشکی کم و اقلام دارویی نایاب است و بهداری استریل نیست. پزشک و پرسنل درمانی کم داریم و غالبا شب‌ها فقط یک پزشک برای کل زندان در شیفت است و دندانپزشک هم هر چند ماه یک بار به زندان می‌آید و با توجه به وجود بیماری‌های واگیر و غیر استریل بودن محیط بهداری، من معمولا به زندانیان توصیه می‌کنم که درد دندان را تحمل کنند و به دندانپزشک زندان مراجعه نکنند."
این درویش زندانی می‌گوید: "اولین معضل در بندهای عمومی تراکم جمعیت بسیار بالای زندان است. براساس آیین نامه سازمان زندان‌ها، حداقل فضای عمومی استاندرد برای هر زندانی ۱۱ متر مربع است، اما وضعیت به گونه‌ای است که زندانیان تا داخل راهروهای بند و ورودی سرویس‌های بهداشتی مجبور هستند بخوابند."
به گفته او، همین تراکم جمعیت در محیط بسته، کیفیت بد غذا و عدم تحرک مناسب باعث شده ساده‌ترین بیماری‌ها مانند سرماخوردگی به سرعت همه گیر شود.
مصرف انواع مواد مخدر در زندان از دیگر موضوعات مورد اشاره آقای هویدا است.
آقای هویدا می‌گوید که مصرف مواد مخدر باعث رفتارهای پرخطر بین زندانیان میشود. همچنین در زندان‌های شماره ۱ و ۴ فشافویه، زندانیان مبتلا به اچ‌آی‌وی و هپاتیت در میان زندانیان سالم هستند که این موضوع سلامت زندانیان از جمله دراویش زندانی محبوس در این بندها را به خطر انداخته است.
رسول هویدا در این فایل صوتی می‌گوید: "گال، شپش، ساس و موش در زندان زیاد است و ما با این موجودات همزیستی داریم."
بحث خشونت در زندان دیگر مسئله مورد اشاره این درویش زندانی است.
آقای هویدا به نزاع‌های داخل زندان اشاره می کند و می گوید: "این درگیری‌ها عموما با استفاده از سلاح سرد و چاقوی دست ساز است که موجب جراحت شدید و در مواردی مرگ میشود. در تازه‌ترین مورد در زندان ۴، یک زندانی بر اثر نزاع در زندان فوت کرده است."
"مشکل دیگر اقدام به خودکشی و خودزنی است، در این مدت بیش از ۱۰ مورد دیده‌ام، برخی به دلیل مشکلات مالی و خانوادگی و عدم رسیدگی مسئولان زندان به وضعیتشان دست به چنین کاری می‌نند. سه مورد اقدام به خودکشی با دارو بود که خوشبختانه ناموفق بود، در زندان شماره ۴ یک مورد حلق آویز بود که منجر به فوت شد در بهداری بودم و اینها مشاهدات شخصی من است."
این زندانی همچنین می‌گوید که مسئولان زندان گاهی از بعضی زندانیان بندهای عمومی برای ارعاب و ضرب و شتم زندانیان ی و عقیدتی استفاده می‌کنند. موضوعی که بارها توسط زندانیان دیگر به آن اشاره شده و مقامات قضایی تاکنون به این گزارشها واکنشی نشان نداده‌اند.
وضعیت زندانیان زن زندان قرچک نیز به گفته خود زندانیان نامناسب است. الهام ، درویش زندانی در زندان قرچک در خردادماه امسال با انتشار یک فایل صوتی در سایت مجذوبان نور درباره وضعیت نامناسب این زندان و از برخوردهای نامناسب زندانبانان گفت.
خانم با اشاره به اینکه مقامات زندان به وضعیت زندانیان زن درویش رسیدگی نمی‌کنند گفته بود: "می‌گویند دکتر کشیک ندارند، سه ماه است که می‌گویند دستگاه دیابت خراب است. دستگاه فشار هم همیشه عدد ۱۲ را نشان می‌دهد، در حالیکه یکی از ن درویش فشار خون دارد و هر چه می‌گوییم می گویند مشکلی ندارد.
این درویش زن زندانی با اشاره به برخورد نامناسبی که با ۱۱ زن درویش در زمان پذیرش در زندان قرچک صورت گرفته، گفته بود: "از ما پرسیدند، شوهر دارین؟ حالا شوهر دارین شما با مردهای دیگر رابطه ندارین؟ چرا دوست پسر ندارین؟"
خانم همچنین گفته بود: "به ما می‌گویند اگر می‌خواهیم تلفن بزنیم، علف‌های هرز حیاط را با دست بکنیم و الا هوا خوری قطع میشود. اینجا ویلچر که می‌خواهیم می‌گویند درِ بطری جمع کنید تا به شما ویلچر بدهیم."
او با اشاره به نبود تغذیه سالم در زندان همچنین گفته بود: "در زندان قرچک آب شیرین وجود ندارد و باید آب فاسد بخوریم. اوضاع واقعا بد است."
بر اساس آمار رسمی، ایران بیش از ۴۵۰ هزار نفر زندانی دارد. هر چند برخی از فعالان حقوق بشر می‌گویند که این تنها آمار رسمی و مربوط به زندان‌های ثبت شده است و مشخص نیست در بازداشتگاه‌ها و نهادهای مختلف چه تعدادی در بازداشت به سر می‌برند. بحث وضعیت نگهداری زندانیان اعم از ی و عادی بارها مورد توجه فعالان حقوق بشر قرار گرفته است.
Rasool Hoveyda, a paramedic, Gonabadi dervish, who was arrested hospital during transferring one of his Dervish friends to hospital after 7th Golestan incident, has spent months in jail, probation, torture and disturbing situations. In an audio file of his which has come out of prison, he spoke of poor condition of the prison.
Mr. Hoveida says in part of the audio file that the first thing he noticed when he arrived at the prison, due to his deranged conditions, was "very bad medical conditions".Mr. Hoveida was sentenced to seven years imprisonment in the Revolutionary Court, four years of deportation to the Zahak village of Sistan and Baluchestan province, and to four lashes.The Gonabadi dervish, who is serving his sentence at Fashafoyeh Prison (Greater Tehran Prison), said of the prison: "It has four small prisons with more than 15,000 inmates here. There is scarce medical facilities and inadequate medical supplies and no sterile medical facilities. We have few doctors and medical staff, and often at night there is only one doctor for the whole prison shift, and the dentist comes to prison every few months, and I usually advise inmates that, given the contagious and non-sterile medical conditions, To endure toothache and not see a prison dentist. "The prisoner dervish says: "The first dilemma in public prison is the very high density of the prison population. According to the Prisons Organization's by-law, the minimum standard public space for each prisoner is 4 square meters, but the situation is such that prisoners go up to the corridors of the ward and the entrance to the services. They have to sleep. "According to him, this dense population density, poor food quality and inadequate mobility have made simple diseases such as the common cold quickly become epidemic.Drug use in prison is another of Mr. Hoveyda's issues.
Mr Hoveyda says drug abuse causes high risk behaviors among prisoners. Also in Prison No. 1 and No. 4, Prisoners with HIV and Hepatitis are among the healthy prisoners, which has endangered the health of inmates, including the dervishes imprisoned in these prisons.In the audio file, Rasool Hoveyda says: "Gall, lice, ticks and mice are in prison a lot and we coexist with these creatures."Another issue of violence in prison is the issue of this prisoner dervish.Mr Hoveyda refers to the internal prison disputes, saying: "These conflicts are generally with the use of cold weapons and improvised knives that cause serious injury and in some cases death. "Another problem is suicide and self-immolation. I have seen more than 10 cases during this time, some because of financial and family problems and the lack of attention by prison officials. Three were suicide attempts, which fortunately failed. There was a hanging case in Prison # 4 that led to death in the medical ward, and these are my personal observations. "The inmate also says that prison authorities sometimes use some of the prisoners to intimidate and beat political and ideological prisoners. A topic repeatedly referred to by other inmates and by the judiciary so far not responding to these reports.
We have to harvest grass in yard by hand
The situation of female prisoners in Qarchak Prison is also inadequate, according to the prisoners. Elham Ahmadi, a Darvish prisoner in Qarchak Prison in June this year, released an audio file on the Mojzoban Nour site about the prison's poor condition and the prison guards' inappropriate behavior.Ms Ahmadi said that prison officials were not looking into the situation of Darvish female inmates: "They say they have no doctor, they have been saying for three months that their diabetes machine is broken. He has high blood pressure and what we say is okay.
The prison inmate, referring to the inappropriate treatment she received when she was admitted to Gharchak Prison, said: "They asked us, do you have a husband? Now that you're married, do you have affair with any other men? Why don't you have a boyfriend?"Mrs Ahmadi had also said: "They tell us if we want to make a phone call, hand pick the weed in the yard, and then we can go out for fresh air. Here to get a wheelchair we have been told to collect bottle caps for them."Referring to the lack of healthy nutrition in the prison, he also said: "There is no fresh water in Gharchak Prison and we have to drink rotten water. The situation is really bad."According to official statistics, Iran has more than 450,000 prisoners. However, some human rights activists say that this is only official and prison-related statistics and it is unclear how many detainees are being held. The issue of the detention of prisoners, both political and ordinary, has been the subject of much attention by human rights activists.
شماری از دراویش گنابادی زندانی که در اعتراض به محدودیت‌های اعمال‌شده بر دکتر نورعلی تابنده، رهبر عزیزمان، دست از غذا خوردن کشیده‌اند، از تصمیم به ادامه اعتصاب غذا خبر می‌دهند.
در بیانیه دراویش اعتصابی آمده است: ما ۷۲ درویشیم که ۱۱ روز است دست از خوراک و درمان کشیده‌ایم و تا پای جان این اعتصاب را ادامه خواهیم داد تا بلکه این عرصه تنگ را که گریبان جامعه درویشی را فشرده است بگشاییم.»
دراویش اعتصابی ضمن اعتراض به فشارهای وارده بر آقای تابنده که منجر به امتناع» وی از غذا و درمان شده، می گویند که دست پنهان و خفقان‌زای نهادهای امنیتی عرصه را بارها بیش از آن چه قبل از واقعه گلستان هفتم بود بر جامعه دراویش گنابادی تنگ کرده و خفقان و بایکوت را به اوج خود رسانده است.»
دراویش معترض، عدم بازگشایی حسینیه ها» و بیانیه‌سازی‌های پی‌درپی» علیه رهبر دراویش توسط نهادهای وابسته به رهبر جمهوری اسلامی و همچنین تلاش آشکار برای تشدید انزوا و دور ساختن دراویش از اطراف» آقای تابنده را از جمله اقدامات فاشیستی حاکمیت دانسته‌اند.
لازم می دانم بگویم: ۱۴ و ۳۰ بهمن و اول اسفند ۱۳۹۶ که به حادثه گلستان هفتم معروف شد بیش از ۴۰۰ درویش گنابادی در جریان درگیری با نیروهای امنیتی، نظامی و شبه‌نظامی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و صدها نفر بازداشت شدند.
حدود دو هفته پیش، پس از انتشار خبری مبنی بر امتناع رهبر ۹۲ ساله دراویش از غذا خوردن به دلیل افزاش محدودیت‌ها بر جامعه دراویش، شماری از درویشان زندانی از اعتصاب غذای خود خبر دادند.
A number of Gonabadi prison inmates who have stopped eating in protest of restrictions imposed on our beloved leader, Dr. Nour Ali Tabandeh, have announced their decision to continue the hunger strike.
The strikers said in a statement: "We, 72 the Darwishes, have been starving for 11 days, and we will continue to go on with the strike to open up the narrow arena that has gripped the Darwish community."
Striking dervishes protesting pressure on Mr Tabandeh leading to his "refusal" of food and treatment, saying that "the hidden and suffocating hand of security authorities has repeatedly inflicted on the Dervish community more than it did before the 7th Golestan incident." "Gonabadi has narrowed and has reached a climax and boycott."
Protesting dervishes have called Mr Tabandy's "failure to reopen the Husseinis" and "consecutive statements" against the dervish leader by institutions affiliated with the Supreme Leader, as well as "a clear attempt to exacerbate the isolation and drive the dervish around".
I have to say: On February 3rd, February 19th, and February 20th, which became known as the 7th Golestan incident, more than two Gonabadi dervishes were beaten and hundreds were arrested during clashes with security, military and paramilitary forces.
About two weeks ago, after the news of the dervish 92-year-old leader's refusal to eat due to restrictions imposed on the dervish community, a number of inmate dervishes announced their hunger strike.
درباره این سایت